DARDANUS

I.

DARDANUS

Apuliae urbs. Lycophr.

II.

DARDANUS

Claud. Posthum. prarfectus Praetorii in Gallia. Eius operâ tyrannus Iovinus, ab Ataulphi amicitia abstractus, neciqueve datus est. Prosper in Chron. Exir. Olympiodori. Codex Theodos. l. 117. Honorii, de Decurion. Prope Cisteronem, in Provincia, Inscript. eius. Sirmond. Notis in Sidon. Apoll. Boucheus, hist. Prov. l. 2. S. 3. p. 569. Augustin, et Hieronym. seripsêrunt ad hunc Dardanum, Sidon. Apoll. eius meminit l. 5. ep. 9. non cum laudis praefatione.

III.

DARDANUS

Magus vide supra Armenius.

IV.

DARDANUS

Scotiae Rex. initio regni laudatissimus, postea in vitia, crudelitatem inprimis, sic dageneravit, ut a subditis, tanto onere levari anhelantibus, occisus sit. Dempster. Buchan. hist. Scotiae

V.

DARDANUS

qui et Poliarches, Iovis fil. ex Electra, Atlantis filia. Ovid. Fast. l. 4. v. 31. et. 32.

Dardanon Electrâ quis nescit Atlantide natum?

Scilicet Electraiu concubnisse Iovi.

Hic cum Iasium fratrem interemisset, ex Creta, vel ut alii, ex Italia, in Samothraciam fugit, postea vero in Asiam venit, locauqe tenuit Hellesponto proxima, urbemque de momine suo dictam condidit, regionemque totam Dardaniam nominavit, quam postea Tros Erichthonii filius Troiam appellavit. Ab hoc Dardano orginem duxit Priamus, Virgil. Aeneid. l. v 111. v. 134.

Dardanus, Iliacae primus pater urbis et auctor.

Regnavit, Ann. 31. ab A. M. 2574. Duravitqueregnum hoc, Annos 296. Euseb.